Het 7e infuus. Een dipdag.

24 april 2023

Een lange dag in het Radboud. De hele dag regen. Taxi heen half 10 en taxi terug 17.00uur. Veel wachten. De patiënt aan het infuus tegenover mij vertelde enthousiast tegen de verpleegkundigen dat dit zijn laatste infuus zou zijn. Heel even voelde ik jaloezie maar die vervloog weer even snel, zo blij voor hem. Had toch vandaag een dipdag. Oorzaak van mijn huiduitslag is nog niet duidelijk. Heb nog steeds een heel kwetsbare gezondheid. Juist toen ik bedacht dat ik niets te melden had voor de blog gebeurde het…….De taxibus die me op kwam halen moest dubbel parkeren naast een mooie chique auto voor de hoofdingang. De chauffeur zag ik al half uit de bus stappen maar……de bus reed ineens vanzelf verder. Rakelings op een paar centimeter langs de geparkeerde auto. De chauffeur vloog weer naar binnen, stopte de bus en kwam lijkbleek de bus uit. Ik heb als ervaren patiënt geadviseerd om eerst de hartslag omlaag te laten zakken want voor je het weet ga je rechtstreeks het Radboud in. Mijn galgenhumor kwam niet helemaal aan vermoed ik. Ook de meneer in de vastgeketende rolstoel in de bus zal wel gedacht hebben wat kan mij nog meer gebeuren? Nou dit dus……..